Przyjaźń to dar. Nie każdy go doświadcza. Nie koniecznie
dlatego, że nie spotyka na swojej drodze ludzi, z którymi mógłby tę przyjaźń
nawiązać ale nie każdy z nas potrafi dać z siebie tyle, by tę przyjaźń
pielęgnować. Czy przyjaźń od lat dziecięcych może przetrwać ?
Jest nas ponad dwadzieścia . Każda inna. Z różnych miast
Polski. Znamy się, właściwie nie długo, bo lekko ponad rok. Wiemy o sobie tak
dużo, że mogłabym napisać o nas książkę. Wszystkie jesteśmy zakręconymi
mamuśkami, zakochanymi w swoich potomkach, ale trzeźwo patrzącymi na
rzeczywistość. Spotykamy się częściej lub rzadziej by pogadać w realu, nie
tylko on-line, by nasze dzieci mogły się wspólnie pobawić.
Czy przyjaźń od czasu bycia niemowlęciem może przetrwać lata
? Ogromną rolę odegramy w tym my, rodzice. Kształtując światopogląd i sposób
bycia naszych dzieci. Jednak czy jest to możliwe ?
Nasze dzieci bawią się wspólnie, uczą się od siebie nawzajem
ale też poznają samych siebie. Chciałybyśmy by w przyszłości miały ze sobą tak
dobry kontakt jak my teraz.
Ja sama nie mam przyjaciół z tak „odległych” czasów. Koniec
podstawówki i liceum a właściwie początek studiów to okres kiedy nawiązałam
prawdziwe przyjaźnie. Wiem, że z każdym problemem, każdą radością mogę się
zwrócić o każdej porze dnia i nocy. W naszej przyjaźni nie ma głaskania po
głowie. Jest szczerość do bólu i sprowadzanie na ziemię. Nie rozmawiamy codziennie ale to niczego nie
zmienia w naszej relacji.
A czy Wy macie przyjaciół z wczesnego dzieciństwa, „od
kołyski” ?
Ja bardzo chcę, żeby Ala miała koleżanki w swoim wieku, na razie ma tylko kolegę:)
OdpowiedzUsuńJa mam, od pampersa mojego i jej :-) Owszem byly tez przerwy, bo inna szkola, bo ktoras wyjechala, ale zawsze potem jest tak samo cudownie :-)
OdpowiedzUsuń